Idealny pracownik

Typ pożądanego pracownika:
Absolwenci szkół wyższych i pracownicy wykształceni są w większym stopniu gotowi do zmiany miejsca ze względu na pracę, niż wykwalifikowani lub półwykwalifikowani pracownicy fizyczni.

Przemieszczanie się pracowników w ramach UE występuje, ale dotyczy praktycznie kierownictwa i wykształconych pracowników, ze względu na propozycje atrakcyjnych wynagrodzeń. UE podjęła inicjatywy mające na celu zwiększenie mobilności na rynku pracy. Inicjatywy te obejmują propagowanie wspólnych standardów dla poszczególnych zawodów, możliwość podnoszenia kwalifikacji i wymianę studentów.
Co przemawia za podażą wewnętrzną:
a) osoby zatrudnione znają sposób, w jaki się pracuje
b) wiedzą, jak różne części organizacji są do siebie dopasowane
c) doceniają charakter kultury organizacji
d) znane są ich osiągnięcia i przebieg kariery zawodowej
Co przemawia za podażą zewnętrzną:
a) informacja o kandydatach wolna jest od uprzedzeń
b) kandydaci mogą ukryć informacje o przeszłych niepowodzeniach i trudnościach
c) kandydaci nie są przesiąknięci kulturą organizacji (gdy od kandydata wymaga się innowacyjności i podejmowania inicjatyw, a kultura nie sprzyja podejmowaniu ryzyka i jest konserwatywna)
d) łatwiej wprowadzać świeże pomysły w realizacji zadań.


Występuje podejście twarde (przedmiotowe) i miękkie (podmiotowe) do pracownika zatrudnionego w organizacji.
Firmy przyjmują różne strategie przy zatrudnianiu pracowników:
a) model sita – firma myśli, że ludzie przychodzący do pracy są dobrzy i ostatecznie ukształtowani (nie interesują się szkoleniami), a konkurencja pomiędzy pracownikami może wyzwolić lepszą pracę (ciągła rywalizacja napędza pracowników do pracy). Taki model stosowany jest szczególnie przez branżę spożywczą.
b) model kapitału ludzkiego – człowiek jest czymś, co można obrobić (można nad nim popracować i ukształtować na potrzeby firmy)

Przy swobodnej podaży liczy się jakość i ilość.
Pozyskiwanie wykwalifikowanych pracowników odbywać się może poprzez podkradanie ich innym organizacjom.