Wprowadzenie

Rozwój dziedziny nastąpił pod koniec XIX wieku. Zainteresowanie zarządzaniem zasobami ludzkimi nastąpiło w wyniku rozwoju przemysłu.

Negatywne aspekty z jakimi boryka się organizacja:

a) Syndrom przypadkowego pracownika (brak kontroli przepływu pracowników, np. dobrzy odchodzą z pracy, źli są przyjmowani);
b) Niejasne kryteria wynagradzania (przyznawane uznaniowo, tendencyjnie) – powoduje to nienawiść, brak funkcji motywującej;
c) Niska dyscyplina i niskie morale – np. strajki;
d) Brak wrażliwości na koszty (syndrom lawinowego marnotrawienia) – brak należnej uwagi na koszty związane z funkcjonowaniem organizacji;
e) Syndrom braku odpowiednich ludzi na odpowiednich stanowiskach – potencjał pracowników nie jest w pełni wykorzystywany;
f) Syndrom szefa orkiestry – szef zajmuje się zbyt wieloma sprawami naraz.

Od człowieka zależy funkcjonowanie organizacji – jacy są ludzie, taka jest organizacja.

Definicje zarządzania zasobami ludzkimi:
Listwan – to zbiór działań (decyzji) związanych z ludźmi ukierunkowanych na osiągnięcie celów organizacji i zaspokojenie potrzeb (rozwój pracowników).
Armstrong – to strategiczne i spójne podejście do zarządzania najbardziej wartościowymi aktywami organizacji – pracującymi w niej ludźmi, którzy indywidualnie i zbiorowo przyczyniają się do realizacji jej celów.
Storeg – to metoda zarządzania zatrudnieniem, zmierzająca do uzyskania przewagi konkurencyjnej poprzez strategiczne rozmieszczenie wysoce zaangażowanych i wykwalifikowanych robotników, przy użyciu wielu technik kulturowych, strukturalnych i personalnych.

Cele zarządzania zasobami ludzkimi:
a) Pozyskanie i zatrzymanie w firmie wykwalifikowanych, zaangażowanych i dobrze motywowanych pracowników;
b) Podnoszenie i rozwijanie wrodzonych możliwości ludzi poprzez zapewnienie szkoleń i ciągłych szans rozwoju;
c) Stworzenie klimatu sprzyjającego utrzymywaniu produktywnych, zharmonizowanych relacji pomiędzy kadrą kierowniczą a pracownikami w duchu wzajemnego zaufania;
d) Stworzenie warunków sprzyjających pracy zespołowej i elastyczności;
e) Zapewnienie, by pracowników ceniono i nagradzano za ich pracę i osiągnięcia;
f) Uwzględnianie różnic w potrzebach poszczególnych osób i grup pracowników, stylu pracy i aspiracji, zapewnienie wszystkim równych szans, utrzymywanie i polepszanie fizycznej i umysłowej kondycji pracowników, a także przyjęcie etycznych zasad zarządzania zasobami, opierającej się na trosce o ludzi, na sprawiedliwości i przejrzystości.